حالا بشید مهیا میخوایم بریم کربلا
شهر امام حسینه امام سوم ما
کربلا شهر ماتم شهر مصیبت و غم
دوستان من گوش کنید تا ماجراشو بگم
حدود سال شصتم از شهر کوفه مردم
نامه زیاد نوشتن گفتن امام سوم
ما مرد کارزاریم اما امام نداریم
اگر بیای به کوفه اطاعت از تو داریم
وقتی امام قبول کرد رو سوی کوفه آورد
تنها گذاشتن اونو دروغگوهای نامرد…..
زندگی نامه ی امام حسین(ع)
امام حسین(ع) در روز سوم شعبان سال چهارم هجری در شهر مدینه به دنیا آمد. او دومین فرزند حضرت فاطمه(س) بود. هنگامی که ایشان به دنیاآمد همه ی فرشتگان به رسول خدا(ص) تبریک گفتند، سپس به امر پروردگار نام آن کودک را حسین(ع) گذاشتند. رسول خدا(ص) حسین(ع) را در آغوش میگرفت. گاهی روی آن را می بوسید و گاهی گردن و گلویش را میبوسید و میفرمود:«حسین(ع) از من است و من از حسین(ع) .»امام حسین(ع) شش ساله بود که رسول خدا(ص) از دنیا رفت و او در کنار پدر گرامیاش علی(ع) ماند و در غمها و شادی ها، جنگ ها و آبادانی ها آن حضرت را یاری کرد. امام حسین(ع) مانند سرباز فداکاری از پدرمهربان خود اطاعت میکرد و همیشه یار و یاور او بود. پس از شهادت پدر و برادرش امام حسن(ع) امامت و هدایت مسلمانان را بر عهده گرفت. معاویه که از امام حسین(ع) خشم و کینهای فراوان در دل داشت سالبا آن حضرت به مخالفت و دشمنی پرداخت تا اینکه عمر معاویه به پایان رسید و مرد. پس از معاویه پسر فاسدش یزید به مسلمانان گفت:«حالا باید از من اطاعت کنید، زیرا من رهبر و خلیفهی شما هستم و هرکه با من بیعت نکند و دست دوستی ندهد حتماً او را میکشم.»اما امام حسین(ع) به یزید و همراهانش فرمود:«من با یزید که مردی شرابخوار،کافر،ستمکار و زورگو است بیعت نمی کنم و حکومت او را قبول ندارم.» امام حسین(ع) با خانواده اش از مدینه خارج شد و به طرف مدینه حرکت کرد. یزید که از قدرت الهی و مقام عالی امام حسین(ع) به شدت میترسید امام حسین(ع) و خانواده اش را در سرزمینی خشک و سوزان محاصره کرد و گفت:« اگر با من بیعت نکنی تو و خانوادهات کشته می شوید.» با اینکه امام حسین(ع) و اهل بیتش(ع) در سخت ترین شرایط بودند امام حسین(ع) به یزید فرمود:« من زیر بار ذلت نمیروم و با تو بیعت نمیکنم.» یزید که از پاسخ دندان شکن امام حسین(ع) آگاه شده بود نامهای به عمرسعد نوشت و به او گفت:«یا از حسین(ع) بیعت بگیر یا او و فرزندانش را کشته و اسیر نزد من به شام بیاور. سرانجام در روز دهم محرم سال 61 هجری جنگ سختی میان حق و باطل آغاز شد. در این نبرد نابرابر امام حسین(ع) و فرزندان و اصحابش تشنه به شهادت رسیدند و خانوادهاش به اسارت دشمن درآمدند. امّا«حق و حقیقت» از بین نرفت و تا امروز نام و یاد امام حسین(ع) زنده است.