بسم الله الرحمن الرحیم
بخش دوم:
ارزش نعمت مناجات
بيشتر مردم قدر نعمت مناجات را نمى دانند. مناجات شامل معارف بالايى است كه بجز اهلش كه همان اولياى خدا هستند و از طريق كشف و شهود به آن رسيده اند، كسى از آن آگاهى ندارد. و رسيدن به اين معارف از راه مكاشفه از بهترين نعمتهاى آخرت است كه قابل مقايسه با هيچكدام از نعمتهاى دنيا نيست. امام صادق عليه السلام ، ارزش اين نعمت را اين گونه بيان مى كنند:
“اگر مردم برترى شناخت خدا بر ساير نعمتها را مى دانستند، به زيباييهاى زندگى دنيا كه در اختيار دشمنان ما گذاشته شده، چشم نمى دوختند. در نعمت شناخت خدا قرار گرفته و مانند لذت كسى كه هميشه در بهترين جاهاى بهشت با دوستان خدا بسر مى برد، از آن لذت مى بردند…”
مناجات شعبانيه
یکی از بهترین و مشهورترین مناجات ها، مناجات شعبانیه است. و اهلش بخاطر آن با ماه شعبان ماءنوس شده و بهمين جهت منتظر و مشتاق اين ماه هستند. اين مناجات، شامل مطالب اساسى در مورد چگونگى معامله بندگان با خداى بزرگ بوده و آداب خواستن، دعا و طلب آمرزش از او را، آنگونه كه شايسته است، بيان مى كند و استدلالهاى جالب توجهى جهت اميدوار شدن به درگاه خدا كه با مناجات با او مناسب است در بر دارد. این مناجات، ملاقات، نزديكى و ديدن خدا را به روشنی معنى مى كند و به اين ترتيب شبهه هاى سالك، شكهاى منكر و وحشت اهل شك را برطرف مى كند. و نيز اشاره اى به شناخت نفس و اين كه شناخت آن باعث شناخت پروردگار است، دارد.
اين مناجات، از اعمال مهم اين ماه است. و نه تنها این ماه، بلكه سالك نبايد بعضى از فرازهاى آن را در طول سال ترك كند و در قنوتها و ساير حالهاى عالى خود، خيلى با آن مناجات نمايد. وقتى كه مى گويد:
“و انر ابصار قلوبنا بضياء نظرها اليك، حتى تخرق ابصار القلوب حجب النور، فتصل الى معدن العظمه، و تصير ارواحنا معلقه بعز قدسك”
“و ديدگان قلبهاى ما را با نور نگاه آن به حضرتت روشن بفرما تا آنگاه كه چشمهاى دل، پرده ها و مانعهاى نورى را پاره كرده و به معدن بزرگى برسد و روحهاى ما به عزت پاكيت وصل شود.”
سالک باید تامل كند، آيا قلب او چشم ديدن نور را دارد؟ پرده هاى نورى چيست؟ و معدن بزرگيى كه در پوشش پرده هاى نورى مى باشد، كدام است ؟ تا بداند چه مى گويد و از پروردگارش چه مى خواهد. چون یدون فهم این معانی و اینکه چه می خواهد، فقط الفاظى را به زبان آورده است و در حقبقت چیزی نخواسته است.
خداوند در قرآن مى فرمايد: “اى كسى كه وقتى او را بخوانند، به داد بيچاره رسيده و گرفتارى او را برطرف مى كند.”
و مى فرمايد: “بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را.”
نيز مى فرمايد: “از فضل خدا بخواهيد، زيرا خدا با شما مهربان است.”
و روشن است که نفرموده که تنها، الفاظ را بزبان آوريد.