بخش سوم
ساير اعمال اين ماه
از اعمال مهم در اين ماه روزه است. باندازه اى كه با حال انسان مناسب باشد. و بهتر است اگر مانعى نبود، تمام ماه را بجز يك يا دو روز آخر آن را روزه بگيرد؛ و با اين يك يا دو روز بين روزه اين ماه و روزه رمضان فاصله بيندازد. و اگر اين مقدار را نمى تواند، بمقدار زيادى روزه بگيرد تا وارد دعوت مقدس رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شده و از كسانى باشد كه حضرتش را يارى مى كنند.
امام صادق عليه السلام فرمود:
“كسى كه روز اول ماه را روزه بگيرد، حتما وارد بهشت مى شود. و كسى كه دو روز را روزه بگيرد، خداوند در هر شب و روزى (به چشم رحمت ) به او مى نگرد و در بهشت هم به اين نگاه ادامه مى دهد. و كسى كه سه روز روزه بگيرد، با خداوند در عرش و بهشت او ديدار مى كند.”
منظور از دیدار خداوند
سيد بن طاووس قدس سره در كتاب اقبال مى گويد:
“شايد منظور از ديدار خدا در عرش اين باشد كه عده اى از بهشتيان در جايى از عرش باشند كه هر كس به آنجا برسد به او مى گويد: خدا را ديده است. چنانچه خداوند كعبه مشرفه را منزل خود قرار داده و هركس به ديدن آن برود، مى گويد: به ديدن خدا رفته است.”
ولى در كتاب «فلاح السائل، فرمايش امام صادق عليه السلام كه مى فرمايد:
“آنقدر آن (آيه) را تكرار كردم تا آن را از گوينده اش شنيدم …” را نقل می نماید و در ذیل آن، كلامى دارد كه در آن به ديدن و ملاقات معنوى خداوند تصريح مى كند به گونه اى كه منافاتى با منزه دانستن خدا از جسم بودن ندارد. هد؛ نه اصل ديدار را.
صلوات مخصوص ماه شعبان:
نيمروز هر روز اين ماه، صلوات شعبانیه را بخواند و اول آن چنين است : “اللهم صل على محمد و آل محمد، شجره النبوة …”
سالك بايد در رابطه با اين اعمال جدى بوده ، و به هر كدام از ذكر و فكر و اين اعمال كه نشاط دارد، با در نظر گرفتن اولويتها اقدام كند. و اين مطلب را نيز در نظر داشته باشد كه عمل به روايتى كه متضمن اين اعمال است. معمولا بهتر است به اعمال راحت و آسانى كه مى توان با نشاط آن را انجام داد، با در نظر گرفتن حال خود، بپردازد.